Een half jaar later. Het wordt weer tijd voor een nieuwe ‘’APK’’. Zo noem ik de halfjaarlijks MRI scan die ik krijg voor mijn hersentumor. Inmiddels is het de zoveelste scan die ik krijg en nog steeds voel ik die spanning. Gek is dat…. Je weet wat er gaat gebeuren en wat je zou kunnen verwachten…

Eenmaal in het ziekenhuis loop je door de gang richting Radiologie. Ik probeer positief te denken. Al vind ik de naald en het contrast vloeistof niet fijn, maar ik wil er gewoon voor gaan! Ik ga liggen op de tafel en ik krijg een koptelefoon op met muziek. PERFECT!! Precies wanneer het foute uur is op de radio hahaha!! Dan is het toch nog een beetje gezellig daar in die tunnel.  Na een half uurtje sta ik buiten. Het viel allemaal reuze mee, behalve dat ik toch wel wat hoofdpijn had.

De uitslag

Twee dagen later mocht ik opnieuw terug naar het ziekenhuis komen, maar dit keer voor de uitslag. In de gangen gaat er nog van alles door je hoofd. Wat nou als het zo uitpakt. Wat als… Maar ook deze ronde wil ik er weer tegenaan. Ik zit in de wachtkamer en ik ga zo voor het eerst mijn nieuwe neuroloog zien. Het is een soort memorie. ‘’Zou zij het zijn?! “misschien is het die man wel’’ en dan opeens wordt je geroepen en zie je een hele leuke aardige neuroloog voor je staan.

Gelukkig was ik niet alleen in het ziekenhuis dus we gaan naar binnen. Allereerst vertelt ze het verlossende woord dat de tumor stabiel is. Er valt een last van je af! Ze stelt zich nog even voor en laat de foto’s zien. Het is toch altijd weer een bijzonder fenomeen om zo de binnenkant van je hoofd te zien met daarin mijn ‘’geheime hoofdbewoner’’.

Na wat informatie en uitleg kunnen wij opgelucht naar buiten. Het zit er weer op. Het is altijd weer een hectisch weekje vol met spanningen en stress voor deze twee momenten, maar voor je het weet zijn ze geweest. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat dit engeltje er voor vele mensen mag zijn!

Genieten!

En nu optimaal genieten van het heerlijke zonnetje en alle mooie dingen die op je pad komen en waar je van kan gaan genieten! Het leven is mooi, zolang je er maar van geniet!


Jantienne kreeg op 20-jarige leeftijd te horen gekregen dat ze een hersentumor heeft. Dit heeft haar leven veranderd. Ze hoopt met haar blogs zoveel mogelijk mensen te steunen en kracht te geven.

Lees hier de vorige blog van Jantienne