Einde oppastijd

En dan is polletje toch vier jaar. Aan het oppassen komt een einde en polletje komt nog een keertje logeren. Wat een avonturen hebben we met haar beleefd. Hilarische gesprekken en het was altijd weer feest als ze kwam. Onderweg in de auto leest polletje graag boekjes. “Oh oma, mijn boekje is gevallen, wil je het even oprapen?” Dat is niet zo makkelijk in de auto dus ik vraag of zij zelf niet even kan bukken. “Nee oma, dat kan niet.” “Je hebt toch handjes”, probeer ik nog. Dan hoor ik een te diepe zucht “maar oma, mijn handjes zijn met elkaar aan het spelen.”

Zo gaat het vaak de hele dag door. Wat een mini orakel. Ze kan er niets aan doen want zij is er erfelijk mee belast, dat is ook weer waar. Wat een avonturen hebben we beleefd. We wonen op fietsafstand naar de haven. Polletje geniet daar erg van en kijkt graag naar de boten. Dan ligt er een groot cruisseschip in de kleine haven en polletje kijkt haar ogen uit.

Douchwater

Er komt ergens afvalwater uitspuiten en polletje vraagt waar dat water vandaan komt. Ik probeer uit te leggen dat er een meneer staat te douchen en dat het douchwater dan wegspuit door die pijp.

We duiken de speeltuin in en fietsen weer naar huis. Het bed ritueel is inmiddels uitgelopen tot drie kwartier. “Nee polletje, je hoeft niet bij oma te slapen, weet je nog ik snurk te hard?” En dan vraag ik op welk zijtje ze vanavond lekker ligt. “Nee, oma hoeft niet te zingen, want alleen mama kan mooi zingen.” “Na twee boekjes zal ik zachtjes een verhaaltje vertellen”, beloof ik dan. “Doe je oogjes maar dicht en ik begin een verhaaltje te fluisteren.” Ik ga steeds zachter en langzamer praten en dan hoor ik haar glashelder zeggen…”oma, mijn pols en mijn knietjes denken dat het ochtend is en willen niet gaan slapen”. Ik moet weer zo lachen maar hoe nu verder. Nadat we de knietjes en de pols hebben uitgelegd dat het echt bedtijd is wordt het eindelijk rustig in de headquarters (mijn brein) en ik kan aan mijn avond beginnen.

Het volgend weekend komt polletje met mama op de koffie en Polletje vraagt, “Oma, gaan we nog naar de meneer kijken die gaat douchen?” “MAM!!” Roept mijn dochter, “waar ben je met nu weer met je polletje geweest?”

Lees de vorige blog van Pip