Supermarkt kriebels

“Even geen social talk hoor! Ik kan niks vinden en deze supermarkt vind ik vreselijk!”, roep ik naar buurman Peter. Onze supermarkt gaat dicht en we krijgen een nieuwe supermarkt met een nieuwe eigenaar. Dat betekent dat we drie weken ergens anders de boodschappen moeten doen. “Ik begrijp je hoor”, roept peter en loopt door. Hij kijkt nog even naar Kees, die ook vertwijfeld naar het boodschappenbriefje staat te staren. “Wat zoek ik ook alweer en wat is het toch onlogisch hier.”

“De ijsjes zijn wel erg lekker, dat merk had onze supermarkt weer niet.” En zo ploeteren we voort. De muziek staat veel te hard en ik hou niet van dat jazz-achtige gejammer. We besluiten dat ik ga koken en Kees de boodschappen gaat doen.

De nieuwe supermarkt

Eindelijk, vol goede moed en een blij humeur gaan we onze nieuwe, nog niet zo vertrouwde supermarkt binnen. De eerste dag open en we gaan dus wat laat in de middag. Na twee meter slaan de headquarters (mijn hersenen) al op tilt. Ik zie dat Kees iets vraagt, maar het komt helemaal niet binnen. “Hoe kom ik hier naar buiten?”

Er is overweldigend veel rood gebruikt. Actie hier en daar en overal. Medewerkers lopen in een knalroodshirt naar elkaar te roepen. Zij kunnen ook niets vinden. Ze lopen elkaar zelfs in de weg. Hoe bedenk je het. Ik zie dat zelfs Kees overweldigd is en dat gebeurt toch niet gauw.

Dan, te midden van alle chaos, zie ik neef Marc op ons af komen lopen. Een brede glimlach op zijn gezicht. “Jullie kunnen zeker ook niks vinden?”, vraagt hij met een vette knipoog naar mij. Als ik boodschappen doe op zondag, zoek ik altijd eerst Marc op. Hij weet alles te staan en ik ben snel de winkel uit. Er gaat een hoop langs mij heen, maar Marc heeft alle tijd en loopt met Kees mee voor de paar dingen die we nodig hebben.

Buiten slaken we allebei een diepe zucht. Ik vraag aan Kees: “Is dit nu een pretpark geworden en moeten we hier in het vervolg onze boodschappen doen?” Het duurt enige tijd voordat de headquarters weer functioneren en helaas, het is mijn kookbeurt!

Lees hier de vorige blog van Pip