Acromegalie

Oorzaak

Als in het deel van de hypofyse dat groeihormoon produceert een tumor ontwikkelt, ontstaat acromegalie. Het ontstaat meestal tussen het 30e en 50e levensjaar, maar kan zich ook op iedere andere leeftijd voordoen. Acromegalie is bijna nooit (in minder dan 1% van de gevallen) erfelijk.

Twijfel je over jouw situatie? Wil je even met iemand overleggen voor je naar de dokter gaat? Neem gerust even contact op met een van onze medewerkers van de infolijn.

Gevolgen

Als acromegalie ontstaat voor het 18e levensjaar, is de groei van het kind nog niet geëindigd. De groei eindigt meestal tussen de 15 en 17 jaar. Het teveel aan groeihormoon veroorzaakt dan reuzengroei. In sommige gevallen worden door het ontstaan van de tumor andere functies van de hypofyse onderdrukt. Als gevolg hiervan kan sprake zijn van impotentie, onvruchtbaarheid, en onregelmatige menstruatie.

Diagnose

Op grond van bovenstaande kenmerken wordt de diagnose vermoed. Deze wordt bevestigd door een bloedtest. Hierbij wordt onder meer de hoeveelheid groeihormoon gemeten. Indien sprake is van acromegalie, worden verdere tests gedaan om te bepalen of en in hoeverre de andere functies van de hypofyse verstoord zijn. De precieze grootte van de tumor kan vastgesteld worden met een MRI-scan.

Behandeling

Voor acromegalie is geen echte genezing mogelijk. Sommige symptomen, zoals de uiterlijke veranderingen en gewrichtsslijtage, zullen niet of niet compleet verdwijnen. De behandeling richt zich daarom op het normaliseren van het groeihormoongehalte. Dit kan gebeuren door middel van een operatie aan de hypofyse (het verwijderen van het goedaardige gezwel), bestraling, behandeling met een geneesmiddel of een combinatie daarvan.

Op dit moment bestaat de eerste behandeling meestal uit een operatie, waarna in sommige gevallen verder behandeld wordt met geneesmiddelen. Soms is nadien nog bestraling noodzakelijk. Alhoewel dit effectief is bij de meeste patiënten, duurt vele jaren voordat het gunstige effect hiervan echt merkbaar is en is dit dus nu slechts voorbehouden aan die patiënten, die onvoldoende reageren op operatie en/of behandeling met medicijnen. Indien de behandeling goed aanslaat, nemen de klachten in het algemeen sterk af.