Een nieuw leven

Op 12 mei 2007 begon mijn nieuwe leven. Ik leidde een heerlijk bestaan als muzikant en toen sloeg het noodlot toe. Ik werd getroffen door een herseninfarct. Mijn wereld stond van de ene op de andere dag volledig op zijn kop en er was niets wat ik eraan kon doen. Het leven stelde me voor een enorme uitdaging en ik voelde me machteloos.  

Het leek toen alsof ik geen enkele keus meer had in hoe ik mijn leven vanaf dat moment zou moeten leiden. Maar ik zie nu, dat ik die keus wel degelijk had. Je hebt niet in de hand wát je overkomt, maar wel hóe je hiermee omgaat. Ik had geen keuze in wel of niet verlamd raken na mijn herseninfarct, maar wel in hoe ik vervolgens met die situatie omging. Ik ging me focussen op de mogelijkheden en daar heb ik mijn kracht van weten te maken.  

Met de stroom mee

In mei 2007 was Willem 23 jaar oud en hard op weg naar de top van de Nederlandse muziekscene. Hij werkte als gitarist voor onder andere Postmen, Soulvation en met Anouk. Maar aan dit leventje als rockster kwam abrupt een einde toen hij werd getroffen door een herseninfarct. Als gevolg daarvan raakte Willem voor de rest van zijn leven gedeeltelijk verlamd en kwam zijn carrière als gitarist tot stilstand. In één klap waren zijn leven zoals hij dat kende, zijn grote passie, zijn inkomen, zijn toekomst, verleden tijd.

Nu, veertien jaar later, is Willem begonnen aan een missie. Hij wil anderen, jong en oud, laten zien dat je altijd opnieuw kunt beginnen. Zijn herstelproces kostte tijd en inspanning maar heeft hem veel geleerd over vriendschap, vertrouwen en zijn eigen vermogen tot aanpassing. Inmiddels staat zijn leven weer volledig in het teken van muziek en werkt hij als succesvol producer. Daarnaast heeft hij ook andere talenten en kanten bij zichzelf ontdekt. Hij is gelukkig met deze Willem versie 2.0.

In Met de stroom mee vertelt Willem over zijn pad naar herstel en gaat hij in gesprek met mensen die hem hebben geïnspireerd het beste uit zichzelf te halen. Met veel humor, wijsheid en een ongelooflijk optimisme deelt hij zijn inzichten in de hoop hetzelfde te kunnen betekenen voor zo veel mogelijk mensen!

Bestel het boek

Het schrijven van een persoonlijk boek, dwingt je een duik te nemen in je eigen verleden, iets wat ik als heel confronterend heb ervaren. Zo merkte ik gaandeweg dat mijn herinneringen eenzijdig waren, en op sommige momenten behoorlijk fragmentarisch. Om het boek zo compleet en waarheidsgetrouw te maken, ben ik het gesprek aangegaan met familie en vrienden. Hersenletsel is immers iets wat je met heel je omgeving doormaakt.  Mijn dierbaren die mij hebben geïnspireerd met hun levens- houding en visie. We hebben gesproken over het leven, en onze relatie. Maar ook heb ik ze allemaal dezelfde tien vragen voorgelegd.  

Ik heb er heel bewust voor gekozen om hun antwoorden op te nemen in mijn boek Met de stroom mee, want zeggen veel over hoe zij in het leven staan. De gesprekken hebben mij doen inzien hoe essentieel het is duidelijk te stellen wat voor jou belangrijk is en daar je leven naar in te richten. Elk van deze mensen heb ik op een ander punt in mijn leven leren kennen en van elk van hen heb ik weer iets anders geleerd. Ze zijn mijn helden, mijn inspiratiebronnen, en samen vormen ze mijn tribe of mentors. Ik ben ervan overtuigd dat het nadenken en praten over je ervaringen en dromen je helpt bepalen wat voor mens je bent, en hoe je ervoor kunt zorgen dat je bent wie je wilt zijn.  

Met veel plezier geef ik jullie in dit blog alvast in inkijkje in deze gesprekken. 

Stel je voor dat je iets op een billboard zou kunnen zetten wat duizenden mensen zouden kunnen zien, wat zou de boodschap dan zijn? 

Harry Philipsen (vader): ‘Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen.’ Er is altijd licht aan het einde van de tunnel.  

Wat geeft je leven kleur? Waar word jij gelukkig van?  

Christophe van Dijken (jeugdvriend): Verbondenheid, de vanzelfsprekendheid daarvan koesteren, ook als die er niet lijkt te zijn.  

Hoe heeft een mislukking of vermeende mislukking later toch succes opgeleverd? Heb je een favoriete mislukking? 

Maria Dzodan (vriendin): Ooit was ik met een project bezig dat totaal niet ging. Ik had me zelf hierin volledig vastgebeten en ik liet het niet meer los. Ik voelde me veel te verantwoordelijk voor alles en raakte over- spannen. Toen ik van het project werd afgehaald, baalde ik hier- van. Ik ben een perfectionist en maak altijd alles af. Uiteindelijk is deze ervaring een van de grootste cadeautjes geweest; ik ben heel hard tegen een lamp aangelopen en die lamp was ikzelf. Maar daarna heb ik mezelf de kans gegeven om hiervan te leren. Ik heb mijn eigen grenzen leren kennen en geleerd die te respecteren. Ik ben gaan mediteren en yoga gaan doen, in het moment gaan leven. Hierdoor gaf ik mezelf relativeringsvermogen, en als je dat bezit, kun je bijna alles aan.  

Wat heeft de meeste impact in je leven gehad?  

Sander de Kramer (vriend): 27 september 2013, de dag waarop mijn evenwichtsorgaan voor vijftig procent beschadigd bleek. Ik heb twee jaar last gehad van draaiduizeligheid en ik ben geëindigd met een enorme piep in mijn hoofd die nooit meer weggaat. Ik heb toen ook ontzettend veel steun aan jou gehad. Hoe jij met fysieke tegenslag omgaat is een voorbeeld voor mij en dat heeft me enorm geholpen om met die van mij te leren dealen.  

Wat heeft de meeste impact in je leven gehad?  

Annemarie van der Sar: Dat is toch wel mijn hersenbloeding geweest. Op het moment dat het gebeurde stond ik midden in het leven. We waren als gezin on a roll: 2008 stond in het teken van de Champions  

Waar heb je in de afgelopen vijf jaar beter ‘ja’ tegen leren zeggen? 

Erik Scherder: Tegen echt volstrekt nieuwe dingen, zoals optreden op televisie en radio. Spannend, soms heel stressvol, maar ook ontzettend leuk en belonend.  

Wat is de slechtste tip die je ooit gekregen hebt, en waarom was die zo slecht? 

Hugo Borst: Eens naar een liveconcert van Bob Dylan gaan. Ik ben een fan van hem, maar was nog nooit naar een optreden geweest. Wat een desillusie. Dylan leek te zijn losgezongen van de man die ooit heel goede platen maakte. Hij zong als een valse kraai en was een parodie van zichzelf.  

Wat is de belangrijkste les die je afgelopen tijd over jezelf hebt geleerd? 

Stef Bos: Bij tijd en wijle moet ik het roer honderdtachtig graden omgooien. Zo ben ik meer projectmatig met mijn band bezig, tour ik korter en met kleinere voorstellingen. Het is goed om jezelf nu en dan af te vragen: waar gaat het wezenlijk om? Dat wakkert de boel aan en geeft energie om met andere dingen verder te gaan.  

Waar heb jij je laatst nog over verwonderd?  

Eric Corton: Ik verwonder me iedere dag over hoe we de wereld en elkaar naar het leven staan. In alles. Lijnrecht tegenover elkaar. En dat is een gitzwarte verwondering. Er zijn te veel mensen die hard, onwelwillend, onverschillig en egoïstisch hun tijd, geld en vooral energie besteden. En ik ben ervan overtuigd dat dit echt niet meer kan. Met zo veel uitdagingen op deze aardkloot. En ik verwonder me er misschien wel het meest over dat ze dat zelf niet zien. Dat het ook de toekomst van hun eigen kinderen is.  

Oude Willem gaat in gesprek met Willem 2.0

Net zoals ik dat bij de lieve mensen heb gedaan die wilden meewerken aan dit boek, heb ik mezelf een aantal vragen voorgelegd. Je zou het kunnen zien als de ‘oude’ Willem die in gesprek gaat met Willem 2.0. Mijn optredens als gitarist waren een stuk vluchtiger dan die als spreker. Na een muzikaal optreden op het podium waren de noten gauw vervlogen en het geluid weg. Wat ik met de lezingen doe, ervaar ik als waardevoller en impactvoller. Willem 2.0. is een nieuwe versie van mezelf. Een die niet meer alleen maar bezig is met zichzelf, en dat is wel een groot verschil met vroeger. Ik denk ook dat mijn oude ik de nieuwe ik inmiddels wel een beetje burgerlijk zou vinden, maar daar ben ik dan weer niet rouwig om…  

Stel je voor dat je iets op een billboard zou kunnen zetten wat duizenden mensen zouden kunnen zien, wat zou de boodschap dan zijn? 

‘Hou van jezelf in elke vorm.’ Niets is zo veranderlijk als de mens, en gelukkig maar. Je hebt de mogelijkheid jezelf vaker opnieuw uit te vinden, dus koester jezelf!  

Wat geeft je leven kleur? Waar word jij gelukkig van?  

Wat geeft je leven kleur? Waar word jij gelukkig van?  
Ontmoetingen met nieuwe mensen. Ik zie in iedere ontmoeting een kans om mijn leven te kunnen verrijken. Ik hou ervan hoe verschillende mensen je weer op verschillende manieren kunnen triggeren en impact op je leven kunnen hebben.  

Hoe heeft een mislukking of vermeende mislukking later toch succes opgeleverd? Heb je een favoriete mislukking? 

Na mijn infarct had ik het gevoel dat mijn leven compleet mislukt was. Dankzij het geloof dat ik er beter uit zou kunnen komen en een beetje doorzettingsvermogen heb ik het om kunnen zetten naar succes.

Wat heeft de meeste impact in je leven gehad?  

Dan moet ik toch mijn herseninfarct noemen. Het heeft me zo ontzettend op mijn plek gezet, en ervoor gezorgd dat ik een switch van 180 graden heb moeten maken. Ik heb uiteindelijk wel het gevoel dat het goed is gekomen, maar ingrijpend was het zeker.

Waar heb je in de afgelopen vijf jaar beter ‘ja’ tegen leren zeggen? 

Bijna alles zie ik als een potentiële kans, met als gevolg dat ik bijna overal ‘ja’ op zeg. Misschien niet altijd even handig, maar het levert ook een hoop mooie connecties en momenten op.

Wat is de slechtste tip die je ooit gekregen hebt, en waarom was die zo slecht? 

Toen ik op een gegeven moment klaar was met revalideren, kreeg ik van iemand de tip om bij een dagbestedingscentrum te gaan kijken. Dit stond zo ver af van waar ik als drieëntwintigjarige behoefte aan had!

Wat is de belangrijkste les die je afgelopen tijd over jezelf hebt geleerd? 

Dat ik mijn eigen race ren en dat ik daarom op mezelf moet vertrouwen. Er zijn momenten dat het lijkt alsof je tegen de stroom in gaat, maar die leiden onvermijdelijk tot een punt dat je gewoon weer met de stroom mee kan drijven.

Waar heb jij je laatst nog over verwonderd?  

De veerkracht van de mens, en het gekke maar ontzettend schattige feitje dat prairiehonden elkaar kusjes geven ter herkenning en als uiting van affectie. Waar ik me ook over kan blijven verwonderen is natuur; zo waren Maria (mijn vriendin) en ik in de winter van 2018 op vakantie in Brazilië en hebben we de watervallen van Iguazú bezocht. Prachtig! Wat een geweld!

Wie/wat is jouw held of inspiratiebron?

Maria! Eigenlijk zie ik altijd wel iets moois of inspirerends in de mensen die ik ontmoet, zoals ook de mensen die ik heb geïnterviewd voor dit boek. Ik vind mensen interessant als ze hun eigen pad volgen en daardoor laten zien hoe het ook kan!

Als alles mogelijk zou zijn, wat is dan jouw grootste droom?

Het is mijn diep gekoesterde wens om ooit op tour te kunnen met mijn eigen theatershow waarin liedjes en storytelling bij elkaar komen, om op die manier een verandering in het denken en doen uit te lokken.

Willem Philipsen: muzikant en is sinds 2016 ambassadeur geworden voor de Hersenstichting. Hij zet zich in voor mensen met een hersenaandoening. Hij treedt op als gastspreker bij Het Fitte Brein en heeft een lezing gegeven op Lowlands Science. 

Zijn boek ‘Met de stroom mee’ is vanaf 11 mei beschikbaar in boekhandels en online. 

Foto: Hanna Radstake