Ik zie jou

Ik zie jou, iedere keer weer anders. Andere setting, andere geluiden, andere mensen om jou heen en af en toe zie jij er ook anders uit. Het is een verrassing hoe ik jou mag zien. Dit is soms fijn, maar maakt het mij ook wel eens angstig. De achteruitgang kan erg confronterend zijn.

Maar gelukkig mag ik jou weer zien! En dan ben je toch wel erg dankbaar dat zoiets gewoons voor velen (je vader zien) weer mag en kan. Bij jou zijn, je hand vast houden is het enige nog wat ik kan doen en met ontzettend veel liefde dan ook doe.

De stilte

De stilte went nooit. Voor mijn gevoel moet ik iets zeggen of doen. Maar na 10 minuten eenrichtingsverkeer en stilte van de andere kant geef ik het op. Hopelijk voel je mijn aanwezigheid.

Naar buiten!

Gelukkig zijn er weer langere periodes met mooi en warm weer. De bloemen, het gras, de bomen alles groeit en bloeit. Wanneer de zon schijnt neem ik je mee naar buiten. In de frisse lucht, met de zon op ons gezicht. Een wandeling is prettig voor ons beide. Genieten van alles om ons heen. Ook al weet ik niet wat je wel of niet mee krijgt, het is fijn om bij jou te zijn en samen op pad te gaan.

Buiten zijn is zo belangrijk en prettig, de wind, de zon, de omgeving etc. het zijn prikkels die je binnen niet mee krijgt. Zo genieten, dat dit nog kan…..samen zijn. De grote wagen waar je in zit heeft gelukkig een accu die dit deels mogelijk maakt. Die accu is wel zeer belangrijk anders werd het wel een ander verhaal. Hij brengt de wielen in beweging, en hiermee ook ons. Er op uit!

Een droom…

Binnen valt het op dat je steeds vaker en langer je ogen sluit. Hopelijk droom je over een mooie wereld, een wereld zonder pijn, verdriet en ziekte. Droom maar lekker lieve Heit. Ik zou ook wel eens willen dat ik droom……

Lees hier de vorige blog van Sanne