Interview op tv

15 maart was het Internationale Dag van de Slaap. In dat kader werd ik (via de Hersenstichting) door Hart van Nederland benaderd voor een interview. Ik was vereerd, maar ook een beetje huiverig. Er zou namelijk een onderzoek gepresenteerd worden over de grote groep mensen die niet tevreden is over hun kwaliteit van slaap, maar die daar niets aan doet. Hier wilde ik eigenlijk niet mee geassocieerd worden, omdat ik al jaren duidelijk probeer te maken dat ik mijn slaapproblemen juist níet zelf kan verhelpen. In een verkennend gesprek met SBS heb ik dat benadrukt en er werd mij op het hart (van Nederland) gedrukt dat het goed zou komen. Ik besloot mee te werken.

Het interview

Het interview werd afgenomen door een sympathieke verslaggever en cameraman. De interviewer had zelf ook slaapproblemen, dus we begrepen elkaar goed. Hij stelde leuke, relevante vragen en ik had een goed gevoel over het interview. Ik wist natuurlijk dat erin ‘geknipt’ zou worden, maar er was genoeg mooi materiaal.

Toen ik ‘s avonds de uitzending bekeek bleek het interview helaas toch sterker ingekort dan ik had gehoopt. Het feit dat mijn slaapstoornis níet te verhelpen is met de gebruikelijke tips was een beetje verloren gegaan aan de montagetafel, net als de boodschap die ik over wilde brengen. Daarom leek het mij leuk om in een blog nog even kort samen te vatten wat je niet op tv zag.

Chronische slaapproblemen

Ten eerste wilde ik opstaan voor de groep mensen die met chronische slaapproblemen kampt. Die groep wordt vaak over het hoofd gezien. De focus ligt meestal op verhelpbare slaapproblemen. Daarnaast wilde ik benadrukken dat slecht slapen niet alleen maar vermoeidheid veroorzaakt, maar ook allerlei fysieke en mentale klachten. Dat laatste werd overigens heel goed uitgelegd door een medewerkster van de Hersenstichting in hetzelfde item. Slecht slapen heeft tot slot ook invloed op je sociale leven en werkende leven. Het is er 24/7.

De gebruikelijke tips (’s avonds geen cafeïne, schermen uit, donkere slaapkamer etc.) werken voor mij niet, omdat mijn slechte slapen een andere oorzaak heeft. Het volgen van de tips kan wel ondersteuning bieden, maar verhelpt de stoornis zelf niet.

De interviewer vroeg mij of dit iets is dat ik moet leren accepteren. Voor nu vrees ik van wel, maar je weet nooit wat de wetenschap nog brengt. Ik probeer mijn weg te vinden om er zo goed mogelijk mee om te gaan. En af en toe ben je er weer even boos en gefrustreerd over, dat hoort er ook bij.

Slaaptips krijgen

Een leuke interviewvraag vond ik welke tips ik zelf zou willen geven aan mensen die mij slaaptips (blijven) geven. Het zou prettig zijn als die mensen goed zouden luisteren naar wat ik vertel én het onthouden, zodat ik niet telkens weer hetzelfde hoef uit te leggen. Wat meer begrip, er rekening mee houden en wat minder goedbedoelde bemoeienis zou echt fijn zijn en een hoop energie schelen.

Slaap is een levensbehoefte

Last but not least wilde ik benadrukken dat slaap een levensbehoefte is, net als eten en drinken. Maar je lichaam werkt je tegen, waardoor niet genoeg in die behoefte wordt voorzien. Dat is behoorlijk pittig, maar je hebt geen recht op gratis medicatie of bijvoorbeeld een gedeeltelijke uitkering (fulltime werken is immers erg lastig). Ik zou graag zien dat hier maatschappelijk en politiek meer bewustwording voor ontstaat en dat er op den duur ondersteuning mogelijk wordt. Niet alleen zou dat heel fijn zijn voor iedereen die slecht slaapt, maar door hulp kunnen wellicht ook ernstiger gezondheidsklachten worden voorkomen. En daar is iedereen bij gebaat.

Inge

Inge slaapt al jaren slecht. Pas na een jarenlange zoektocht werd duidelijk dat ze een chronisch slaapprobleem heeft. Met haar blogs vraagt ze aandacht voor dit probleem.

Lees nu de vorige blog van Inge