Lieve Sint,
Ziek zijn maakt je wijs,
Verandert je kijk op paradijs.
Ik hoef geen zwaar CV,
Roem, succes of een dikke portemonnee.
Ik kijk door een roze bril,
Zodra ik mijn bed uit kan wanneer ik wil.
En mijn toekomst kleurt goud,
Zodra moeheid mij niet meer tegenhoudt.
Met een gebrek aan ander soort leed,
Is míjn maatstaf-voor-geluk compleet.

Maar zoveel mensen om mij heen…
Constant op de been, nooit alleen!
Weinig kan dat overtreffen
Ze lijken het niet te beseffen.

Lieve Sint, iedereen die van jou iets verwacht,
Het lijkt me een moeilijk opdracht.

Verlanglijstjes zijn niet meer alom,
Allang zelf besteld bij bol.com.
En hoe weet men wat die wil, even concreet.
Zijn hoofd- en bijzaken nog wel up-to-date?

Lieve Sint,
Misschien is dit nog iets om te geven;
Mijn perspectief op een gelukkig leven?


Lees hier de vorige blog van Barbara

Barbara kreeg op haar 18e een hersenbloeding. Ze heeft drie maanden niet thuis gewoond en moest onder andere opnieuw leren lopen. Daarna is het nog twee keer op kleinere schaal gaan bloeden. Zij wil met haar blogs vertellen wat zo’n trauma met je doet en hoe de nasleep zichtbaar is in het studentenleven.